Τώρα τελευταίως (5-6 χρόνια) ακούω Γιάννη Χαρούλη, μιας και η μουσική του μου έκανε την καλύτερη εντύπωση!

Γεννημένος στις 13 Ιανουαρίου 1981 στο Λασίθι Κρήτης, είναι Έλληνας μουσικός και ερμηνευτής που ασχολείται με την έντεχνη, την ροκ και την Κρητική παραδοσιακή μουσική.

Έχει ηχογραφήσει τρεις προσωπικούς δίσκους, ένας εκ των οποίων έγινε χρυσός και έναν ζωντανό δίσκο, ο οποίος ανέβηκε στο νούμερο 1 των Ελληνικών μουσικών chart.

Ο Ακροβάτης

Στίχοι: Δημήτρης Αποστολάκης
Μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης

Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη πως δε ζαλίζεται
Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δε κλαίει, ποτέ δεν κλαίει

Για ιδέστε που χει το ερημοπούλι αίμα στο φτερό
πετά κι ας το βρε θανάτου βόλι, κόντρα στον καιρό
Με τον καιρό να ναι κόντρα, έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος

Για ιδέστε όλοι δέστε και μένα άλλο δε ζητώ
που `χω στους ώμους φτερά σπασμένα και ακροβατώ
Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις πουλί μου, μην κλαις πουλί μου

Σου Μιλώ και Κοκκινίζεις

Στίχοι-Μουσική:Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση:Διονύσης Σαββόπουλος

Σου μιλώ και κοκκινίζεις τι να φανταστώ;
Όσο θάβεις το σποράκι, τόσο βγάνει ανθό

Στο μικρόφωνο ανεβαίνω το θεριό γλεντάει
Μόνος μου είμαι στην ορχήστρα μ’ έναν ίσκιο πλάι

Έλα στο χορό
Μόνο να σε βλέπω, μόνο αυτό μπορώ
Νύχτα ξαστεριά
Άναψαν φωτάκια σ’ όλα τα χωριά

Της Αγία Τριάδας ήρθαν μέρες φτερωτές
Το χωριό το Μούρεσι χορεύει από προχτές

Ήρθαν ξένοι ηλιοκαμένοι, ήρθαν κι αδερφοί
Σε κοιτώ και κοκκινίζεις κι έχεις προδοθεί

Έλα στο χορό
Πάρε με και εμένα λίγο να χαρώ
Έλα στο χορό
Θέλω να κατέβω θέλω να ενωθώ

Κι ο συρτός σιγά μας πάει πίσω από το ιερό
Κι αρχινάς να κοκκινίζεις πιο πολύ θαρρώ

Μα εδώ δεν είναι ξένο βλέμμα κανενός
Μήπως είμαι εγώ ο ξένος και ο μακρινός;

Έλα στο χορό
Άσπρο φουστανάκι, πάτημα ελαφρό
Νύχτα ξαστεριά
Τρέμουν οι φλογίτσες πάνω απ’ τα χωριά

Ερωτόκριτος

 

Μεσοπέλαγα Αρμενίζω

Μουσική – Στίχοι: Κώστας Μουντάκης
Διασκευή: Γιάννης Χαρούλης
Λαούτο: Γιάννης Χαρούλης

Μεσοπέλαγα αρμενίζω κι έχω πλώρα τον καημό
κι έχω την αγάπη πρίμα κι άλμπουρο τον χωρισμό

Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου ματώνεις την καρδιά

Την κορφή του Ψηλορείτη με παράπονο θωρώ
και με δάκρυα απ’ την Κρήτη φεύγω κι αποχαιρετώ

Θάλασσα, μ’ εξορίζεις μακριά
Χωρισμέ, μου ‘χεις κάψει την καρδιά

Μαύρη μοίρα το ‘χει γράψει, να μακραίνω, να χαθώ
και να ζω μακριά απ’ την Κρήτη κι από κείνη π’ αγαπώ

Θάλασσα, μη με διώχνεις μακριά
Χωρισμέ, μου ‘χεις κάψει την καρδιά