Ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης είναι Έλληνας τραγουδιστής και τραγουδοποιός, πρώην μέλος του συγκροτήματος Χαΐνηδες. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα Μεσσηνίας και μεγάλωσε στην Αθήνα, αλλά οι σπουδές στο μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο Ηράκλειο, αποτέλεσαν σταθμό στη ζωή και μουσική του καριέρα. Σήμερα ζει στην Αθήνα και συμμετέχει σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα.

Πηγή: http://el.wikipedia.org/

Το σαράκι του Ρεμπώ – 2003

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
1. Μιλτιάδης Πασχαλίδης
2. Μιλτιάδης Πασχαλίδης & Κώστας Θωμαΐδης

Σαν νεοσύλλεκτος στην πύλη του στρατώνα
Σαν ένας δύτης μεθυσμένος στο βυθό
Γυρεύω μάταια την κρυμμένη σου εικόνα
Σε ποιο καινούργιο παραμύθι να δοθώ

Δρόμοι και σπίτια και μορφές μιας άλλης μέρας
Χρώματα, αρώματα, φωνές και μουσικές
Ξυπνούν ξανά της νοσταλγίας μου το τέρας
Κι εσύ διπλά απ’ τον πυρετό μου να με καις

Χτυπάει νούμερα η φρίκη στην οθόνη
Κι έξω η ζωή μελισσολόι ζωντανό
Πες μου ποιος φόβος σε μεθά και σε καρφώνει
Πώς να φιλτράρω των ματιών σου τον καπνό

Μας κλέψαν τ’ αύριο, μας κλέβουν και το βλέμμα
Κι εσύ φρικάρεις που σου λέω
σ’ αγαπώ
Πες το ανόρεχτα το ναι κι ας είναι ψέμα
Ότι μας έδεσε για πάντα είναι εδώ

Ο ήλιος άρχισε να γέρνει προς τη δύση
Φυσούν αέρηδες και κόβουν τα στενά
Για το σαράκι του Ρεμπώ μ’ είχες ρωτήσει
Κάποια βραδιά στου σινεμά τα σκοτεινά

Στήνει καζούρα στην πλατεία η γαλαρία
Σε τρίτη σύνοδο Αφροδίτη κι Ουρανός
Τέσσερις τοίχοι η καινούρια μου εξορία
Δε φταις εσύ, δε λέει συγγνώμη ο κεραυνός

Αγύριστο κεφάλι

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Πρώτη εκτέλεση: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Άλλες ερμηνείες:
Θανάσης Γκαϊφύλλιας

Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει
ενθύμια παλιά και φυλακτά
Οι ήρωες το σκάνε απ’ την οθόνη
ξυλάρμενοι τραβανε στ’ανοιχτα

Πού μας πηγαίνει αυτό το τρεχαντήρι,
δεν ξέρω γέμισε μου το ποτήρι
πού μας πηγαίνει αυτό το τρεχαντήρι,
δεν ξέρω γέμισε μου το ποτήρι

Τα μάρμαρα στο φως αντιφεγγίζουν
σε ποιο ταξίδι σ’ έχω ξαναδεί
τυφλά πουλιά το τζάμι μου ραμφίζουν
το πλένει στα φανάρια ένα παιδί
κι ένας τελάλης σ’ έρημη πλατεία
τριάντα χρόνια ψάχνει την αιτία

Στους δρόμους καβαλάρηδες καλπάζουν
και κυνηγούν τ’ αδέσποτα σκυλιά
και οι νοικοκυραίοι που τρομάζουν,
ξορκίζουν μ’ αγιασμό το σατανά

Δεν είναι εδώ Βαλκάνια, σου το ‘πα
εδώ είναι παίξε γέλασε και σώπα
δεν είναι εδώ Βαλκάνια, σου το ‘πα
εδώ είναι παίξε γέλασε και σώπα

Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει,
μα εγώ είμ’ ένα τραγούδι αλλοτινό
στου δρόμου το λιοπύρι και το χιόνι
αγύριστο κεφάλι θα γυρνώ

Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει
Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει

Καλοκαίρι Στην Αμοργό
(Στίχοι: Άλκης Αλκαίος – Μουσική: Μίλτος Παχαλίδης)

Τραγούδι: Μίλτος Πασχαλίδης, Χρήστος Θηβαίος

Σε μια σταγόνα θάλασσα διαβάζαμε μαζί
μια νύχτα με πανσέληνο την ιστορία του κόσμου
Δίχως πυξίδα και σκοπό ο άνθρωπος δε ζει
τραγούδαγες ψιθυριστά κι ο ουρανός δικός μου

Τώρα οι θεωρίες σου αλλάζουν κι αγκαλιές
όπως αλλάζεις άρωμα και μάρκα στα τσιγάρα
κι εγώ στις παραισθήσεις μου δεμένος τις παλιές
σαν όαση σ’ αναζητώ στου κόσμου τη Σαχάρα

Της ζωής μας τα μεγάλα δυο σταγόνες της βροχής
που στεγνώσαν στου Αυγούστου τη βεράντα
Το κορμί μου κάνω σκάλα στα ουράνια ν’ ανεβείς
όλα ήτανε δικά σου από πάντα.

Σε μια σταγόνα θάλασσα διαβάζαμε μαζί
μια νύχτα με πανσέληνο την ιστορία του κόσμου
Δίχως πυξίδα και σκοπό ο άνθρωπος δε ζει
τραγούδαγες ψιθυριστά και να που ζούμε φως μου

Στα είπα όλα

Στίχοι: οδυσσέας Ιωάννου
Μουσική: Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Πολλές φορές σου μίλησα
Με χρώματα στο στόμα
Στο είπα, όσα έμαθα
Τα έμαθα με το σώμα
Μισός ψυχή μισός κορμί
Κι η πείνα μου θηρίο
Μισή ζωή σπατάλησα
να ζήσουν και τα δύο

Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δε θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα Φίλα με τώρα

Με αγαπούσε το νερό
Μα ο ουρανός με ζούσε
Κι όταν μετρούσα τι μπορώ
Η γη δε με χωρούσε
Κυνήγησα τις ομορφιές
Μα μ’ έκλεψε η λύπη
Οι αλήθειες μου: εσύ όταν κλαις
Και της καρδιάς μου οι χτύποι

Όσα κομμάτια κι μπορέσεις να ενώσεις
Δε θα σου φτάσουν μια στιγμή για να με νιώσεις
Στα είπα όλα Φίλα με τώρα